BEŞİNCİ BÜRHAN

Ey vesveseli arkadaş ! Gel, bu azîm (büyük) sarayın nakışlarına dikkat et ve bütün bu şehrin zînetlerine (süs ve güzelliklerine) bak ve bütün bu memleketin tanzimatını (düzenlemelerini) gör ve bütün bu âlemin san’atlarını tefekkür et !

 

İşte bak: Eğer nihayetsiz mu’cizeleri ve hünerleri olan Gizli Bir Zâtın kalemi işlemezse, bu nakışları sair “şuursuz sebeblere, kör tesadüfe, sağır tabiata” verilse, o vakit ya bu memleketin herbir taşı, herbir otu, öyle mu’ciznüma nakkaş (mucizeler gösteren bir süsleme sanatkârı), öyle bir hârikulâde kâtib olması lâzım gelir ki, bir harfte bin kitabı yazabilsin, bir nakışta milyonlar san’atı dercedebilsin (yerleştirebilsin).

 

Çünki bak bu taşlardaki * nakşa, herbirisinde bütün sarayın nakışları var, bütün şehrin tanzimat kanunları var, bütün memleketin teşkilat programları var.

 

(Haşiye-8): Şecere-i hilkatin (yaratılış ağacının yani kainatın) meyvesi olan insana ve kendi ağacının programını ve fihristesini taşıyan meyveye işarettir. Zira kalem-i kudret, âlemin kitab-ı kebirinde (büyük kainat kitabında) ne yazmış ise, icmalini (özetini) mahiyet-i insaniyede (insanın mahiyetinde, maddi ve manevi yapısında) yazmıştır.

 

Kalem-i kader, dağ gibi bir ağaçta ne yazmış ise, tırnak gibi meyvesinde dahi dercetmiştir (yerleştirmiştir).

Demek bu nakışları yapmak, bütün memleketi yapmak kadar hârikadır.

 

Öyle ise herbir nakış, herbir san’at, o Gizli Zâtın (bizim göremediğimiz ama bizi ve herşeyi gören Allah’ın) bir ilânnamesidir, bir hâtemidir (mührü ve imzasıdır).

 

Madem bir harf, kâtibini göstermeksizin olmaz. San’atlı bir nakış, nakkaşını bildirmemek olmaz.

Nasıl olur ki; bir harfte koca bir kitabı yazan, bir nakışta bin nakşı nakşeden nakkaş, kendi kitabıyla ve nakşıyla bilinmesin ?

 

Bediüzzaman Said Nursi r.a.

 

Sözler – 282’den parantezler içinde lügat izahlı neşreden:

 

Dr. Ali Kemal Pekkendir

ODTÜ Makina-82, Birmingham-99

Windsor, İngiltere

Akpekkendir@yahoo.com