Haşir-Ahiret-Cennet-Cehennem

Şu misafirhane-i dünyadaki vaziyeti, sarhoş olmadan dikkat etsen; şu dokuz esası anlarsın: Birinci Esas: Anlarsın ki: O han gibi bu dünya dahi kendi için değil. Kendi kendine de bu sureti alması muhaldir (imkansızdır). Belki kafile-i mahlukatın gelip konmak ve göçmek için dolup boşanan, hikmetle yapılmış bir misafirhanesidir. İkinci Esas: Hem anlarsın ki: Şu hanın içinde […]

ÖLDÜKTEN SONRA DİRİLİŞİN İSPATI VE AHİRETE İNANANLAR Geçtiğimiz cumartesi akşam davet edildiğim yerde önüme bir metin koydular: -Hocam, bu akşam sizden bu metnin izahını rica ediyoruz, dediler. -Hay hay memnuniyetle, dedik. Cenab-ı Hakk’ın lütf-u inayetiyle Besmele çekerek başladık. Metin, Bediüzzaman’ın Haşir Risalesinden bir parça idi.[1] Bu parça, öldükten sonra dirilişi, iki kere iki dört eder

(HAŞİR VE AHİRETİ İSBAT EDEN) BİRİNCİ HAKİKAT: Bâb-ı rububiyet ve saltanattır ki, ism-i Rabb’in cilvesidir. Hiç mümkün müdür ki: Şe’n-i rububiyet (herşeyin sahibi, Yaratıcısı ve terbiye edicisi olmasının gereği) ve saltanat-ı uluhiyet (Allahın bu kainatta ve dünyadaki hakimiyet ve saltanatı), bâhusus (hususan, özellikle) böyle bir kâinatı, kemalâtını (mükemmel ve sonsuz sıfatlarını) göstermek için gayet âlî

(HAŞİR VE AHİRETİ İSBAT EDEN) İKİNCİ HAKİKAT: Bâb-ı kerem ve rahmettir ki, Kerim ve Rahîm isminin cilvesidir. Hiç mümkün müdür ki: Gösterdiği âsâr (eserler, nimetler) ile nihayetsiz bir kerem ve nihayetsiz bir rahmet ve nihayetsiz bir izzet ve nihayetsiz bir gayret sahibi olan şu âlemin Rabbi; kerem ve rahmetine lâyık mükâfat, izzet ve gayretine şayeste

HAŞİR VE AHİRETİ İSBAT EDEN ÜÇÜNCÜ HAKİKAT: Bâb-ı hikmet ve adalet olup, ism-i Hakîm ve Âdil’in cilvesidir. Hiç mümkün müdür ki: {(Haşiye): Evet, “Hiç mümkün müdür ki” şu cümle çok tekrar ediliyor. Çünki mühim bir sırrı ifade eder. Şöyle ki: Ekser küfür ve dalalet; istib’addan (akıldan uzak görmekten) ileri gelir. Yani akıldan uzak ve muhal

HAŞİR VE AHİRETİ İSBAT EDEN DÖRDÜNCÜ HAKİKAT : Bab-ı cûd ve cemaldir. (Allah’a ait güzellikler, servet ve cömertlik, bizi Ahiret imanına götüren kapıdır). İsm-i Cevvad ve Cemil’in cilvesidir. (Allah’ın C.C. son derece cömertlik ve iyilik sahibi ve sonsuz güzellik sahibi isimlerinin, eserleriyle kendini göstermesidir). Hiç mümkün müdür ki: Nihayetsiz cûd u sehavet (cömertlik ve elaçıklığı),

Makam-ı isbatta binler misallerinden meselâ: فَانْظُرْ اِلٰٓى اٰثَارِ رَحْمَتِ اللّٰهِ كَيْفَ يُحْيِى الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا اِنَّ ذٰلِكَ لَمُحْيِى الْمَوْتٰى وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَد۪يرٌ de haşri isbat ve istib’adı (akıldan uzak görmeyi) izale için öyle bir tarzda beyan eder ki, fevkınde isbat olamaz. Şöyle ki: Onuncu Söz’ün Dokuzuncu Hakikatında, Yirmiikinci Söz’ün Altıncı Lem’asında isbat ve

EVRENİN SIRRI : KAİNATIN TILSIMI BÖLÜM 1/10 : Bu Evren’de gözlerimiz, teleskop, mikroskop ve aklımız ile gözlemliyoruz ki : Bütün varlıkları, Güneşlerden, ağaçlardan Atomlara kadar emir altında asker gibi görevlendirip idare eden Haşmetli bir Sultan var. Hiç mümkünmüdür ki böyle haşmetli bir Sultanın terbiyesi, yönetimi, saltanatı, şu dünya misafirhanesinde geçici bir hayat geçiren perişan fâniler

Evet madem ezelî, ebedî bir Allah var; elbette saltanat-ı uluhiyetinin sermedî bir medarı olan âhiret vardır. Ve madem bu kâinatta ve zîhayatta gayet haşmetli ve hikmetli ve şefkatli bir rububiyet-i mutlaka var ve görünüyor. Elbette o rububiyetin haşmetini sukuttan ve hikmetini abesiyetten ve şefkatini gadirden kurtaran ebedî bir dâr-ı saadet bulunacak ve girilecek. Hem madem

Vücudundan sonra herşeyin sergüzeşt-i hayatı (hayat macerasının) yazıldığına delil ise; âlemde “Kitab-ı Mübin” ve “İmam-ı Mübin”den haber veren bütün Meyveler ve “Levh-i Mahfuz”dan (herşeyin kaydedilip muhafaza edildiği hafıza levhası, ilm-i ilahinin ünvanı ve projesi) haber veren ve işaret eden insandaki bütün Kuvve-i Hâfızalar birer şahiddir, birer emaredir. Evet herbir meyve, bütün ağacın mukadderat-ı hayatı (bütün